Sint Annakapel

In het historische buurtschap Aarle bevindt zich op een kleine verhoogde brink, te midden van enkele fraaie lindebomen, de St. Annakapel. Het ontstaan ervan berust op een legende. De kapel zou omstreeks 1400 gebouwd zijn door een in Aarle wonende edelman, als dank voor het feit dat zijn vrouw een moeilijke bevalling had doorstaan. De eerste schriftelijke vermelding over deze kapel is te vinden in het doop- en trouwregister van 1630 van de Bestse pastoor Joannes van Audenhoven. Hij schreef dat de kapel slechts een houten gebouwtje was met een dak van stro. Uit aantekeningen over Best in het aardrijkskundig woordenboek blijkt dat de kapel vroeger aanzienlijk groter was dan de huidige. Het zou ook een wens geweest zijn van veel Bestenaren om de kapel groter te maken, omdat zij gespaard bleven van een pestepidemie of andere ziekte. De Bestse kapelaan Caspar Bijnen nam in 1837 het initiatief om de St. Annakapel te herbouwen in de vorm die het nu nog heeft. De kapel heeft een zadeldak en topgevels, boogvensters en lisenen. Binnen staat een 18e-eeuws beeld van St. Anna, dat tot 1868 in de oude St. Odulphuskerk stond. In de jaren 1950-‘51 is de kapel gerestaureerd door de Boxtelse kunstenaar Toon Ninaber, die ook de gebrandschilderde ramen aanbracht. Voor de kapel staat sinds 1988 een beeld van de H. Joachim. Het sierde voorheen de gevel van het in 1987 gesloopte klooster Huize Nazareth in de Hoofdstraat. In 1967 kreeg de St. Annakapel de status van rijksmonument.