Wilhelminaplein 155-157

Antonius van Paduakerk
De kerk is gelegen aan het Wilhelminaplein in de wijk Wilhelminadorp. In 1938 kreeg Jozef Duffhauss opdracht een rectoraat te stichten in het Batadorp. In de kantine van de Batafabriek werd een kapel ingericht. Door de groei van de parochie werd deze al snel te klein en er moet een nieuwe kerk gebouwd worden aan de andere kant van het Wilhelminakanaal. Op 9 juni 1941 werd Duffhauss door Mgr. A.F. van Diepen benoemd tot bouwpastor van de nieuwe parochie Heilige Antonius van Padua. De eerste steenlegging was op 17 juni 1949. Aan aannemersbedrijf en bouwbedrijf H. van Heesewijk uit Best wordt de bouw van de kerk gegund. Op palmzondag 2 april 1950 werd de kerk officieel in gebruik genomen.

De kerk heeft een hoge architectuurhistorische waarde vanwege de traditionalistische architectuur met Delftse School-kenmerken uit de Wederopbouwperiode. Cees Geenen is de architect van vele kenmerkende gebouwen in en rond Eindhoven en moet worden gezien als een sleutelfiguur in de architectuur van de twintigste eeuw in deze regio. Daarmee heeft de kerk als representant zowel lokaal als regionaal architectuurhistorisch belang. De kerk heeft hoge stedenbouwkundige waarde vanwege de ensemblevorming met het kerkhof, de kerkhofmuur, het voorplein en de voormalige pastorie. Ook het feit dat in de omgeving uit dezelfde periode verschillende stonden, draagt bij aan de ensemblewaard.

Typering en hoofdvorm
Kerkgebouw met basilicale hoofdvorm. Ter plaatse van het priesterkoor is het schiphoger opgetrokken en op de nok voorzien van een gedrongen vierkante toren met een piramidale spits. Tegen het priesterkoor (oostzijde) staat een halfronde apsis. Aan de pleinzijde (westzijde) is het portaal, met daarboven het oksaal (balkom met orgelgalerij), vormgegeven als een verjonging van het schip. De lage zijbeuken zijn aan de voorkant omgeklapt en eindigen tegen het portaal. 

Aan de rechterkant van het priesterkoor is een lage sacristie onder schilddak toegevoegd. De hellende daken van het schip, portaal, zijbeuken en sacristie zijn afgedekt met gebakken pannen. Apsis en toren zijn voorzien van een koperen dak.
Alle topgevels van de kerk zijn doorgestoken gevels, beëindigd door een natuurstenen afdekrand en voorzien van licht uitkragende oren op een natuurstenen console. De hoeken zijn voorzien van natuurstenen hoekblokken.

De gevel van het protaal van de kerk is in de nok voorzien van een natuurstenen kruis. Hoog in het vlak staat een groot roosraam met 4 natuurstenen sluitstenen en glas-in-lood tussen metselwerk bogen. De entree bestaat uit 3 openingen met flauw-hellende metselwerk gewelven en natuurstenen aanzetstenen en voetstukken, waarin dubbele openslaande houten deuren. Vanaf het plein leidt een brede bakstenen trap van 3 treden naar het bordes van de kerk Aan weerszijde is de voorgevel verbreed met een lage steunbeer en voorzien van een smeedijzeren leuning.

Interieur
De kerk heeft een driebeukige opzet met een breed middenschip, zoals dat vaak het geval is bij de volkskerk. Bijzonderheden zijn: rondbogen, steunberen en roosvenster. Het interieur is tevens van cultuurhistorisch belang vanwege de aanwezigheid van kerkelijke kunst in de vorm van glas-in-lood-ramen en de kruisweg. 

Toen de Antonius van Paduakerk in 2015 65 jaar bestond is een boek verschenen met als titel: Verhalen in glas in lood.