Batalaan 12
Omschrijving Bata directiewoning
Het betreft hier een naoorlogs directeurswoning gebouwd in 1955-1956. Het pand is ontworpen door de Beste architect Karel Olfers, die ook de monumentale Mariakapel in de Vleut heeft ontworpen. Jarenlang stond de oude directeurswoning er verlaten bij. De gemeente kocht het in 2006 en liet het een aantal jaren bewoond worden door antikrakers. Een plan van de gemeente om er een aantal appartementen en starterswoningen te bouwen, werd door buurbewoners massaal afgewezen. Het pand kwam later in de verkoop en de nieuwe eigenaren hebben het pand zowel van buiten als van binnen verbouwd in samenspraak met de monumentencommissie. In 2019 werd dit pand aangewezen als Gemeentelijke monument.
Stedenbouwkundige waarde en/of ensemblewaarde
De woning met de boom, erfafscheiding en open achtertuin heeft in combinatie met de wijk en de fabriek, een hoge stedenbouwkundige en ensemblewaarde, vanwege de positie aan de belangrijkste as van Batadorp, de functie als directiewoning en de rol van het gebouw als laatste schakel in de ontwikkeling van Batadorp als een samenhangende stedenbouwkundige entiteit.
Architectonische waarde
De bebouwing heeft, al combinatie van functionalistische soberheid en jaren 50-ornamentiek, een beperkte architectonische waarde, zowel interieur al exterieur. De woning bestaat uit een rechthoekig, tweelaags en plat afgedekt hoofdvolume en een eenlaagse, eveneens plat afgedekte garage, die licht verdraaid staat ten opzichte van het hoofdvolume en ermee verbonden is door een nog iets lager plat afgedekt tussenlid. De woning heeft als enige een gemetselde poort aan de straat. Verder heeft de woning enige waarde als onderdeel van het oeuvre van architect Karel Olfers.
Cultuurhistorische waarde
De woning en het perceel hebben een hoge cultuurhistorische waarde als herinnering aan de ontwikkelingsgeschiedenis en industriële verleden van Batadorp als bedrijfs“kolonie”of fabrieksdorp, in de traditie van de tuinwijken die ondernemers in de 19e en 20e eeuw lieten bouwen voor hun werknemers. De ligging, omvang van perceel en afwijkende detaillering verwijzen naar de status van de bewoner in de hiërarchie binnen Bata en de fabriek. De lage scheidingsmuur is een karakteristieke begrenzing van het private en publieke terrein, die deze status benadrukt.
Beschermd Dorpsgezicht
Op 29 februari 2016 werd Batadorp(met fabrieken en woningen) aangewezen als beschermd dorpsgezicht.